Airlie -> Cairns -> Brisbane

De dag nadat we terug waren gekomen van de Whitsundays, zijn we richting Townsville gereden. We waren al bijna op onze eindbestemming. Onderweg naar boven hebben we geloof ik nog een paar watervallen bekeken (ik weet het niet zo heel goed meer, dat zijn de nadelen aan alles uitstellen).

We kwamen pas rond 4 uur aan in Townsville. Vanwege de warmte en het lange stuk rijden weer, zijn we rechtstreeks doorgereden naar de Lagoon. Daar hoorde ik pas dat onze wegen morgen al zouden scheiden, ipv in Cairns. Best wel kut, eigenlijk. Want dit kwam echt super onverwachts. Eddy en ik zouden die dag daarna naar Magnetic Island gaan, en volgens mij zouden we dat met z'n allen doen. Maar op het laatste moment, denk ik, hebben ze besloten om toch maar niet mee te gaan en gelijk door te rijden naar Josephine Falls. Die avond hebben we geslapen bij een Truckstop, priiiima. Lekker gedronken, gekletst, iets te diep in het glaasje gekeken. Maar ja, who cares weet je. Die dag daarna zijn Alex en ik vroeg uit bed gegaan om samen ontbijt te halen. Na het ontbijt hebben we even gedoucht en daarna hebben we afscheid genomen. #sadstory

Eddy en ik zijn naar Magnetic Island gegaan met de ferry, en we hebben de hele dag een beetje op het strand gezeten. Wat gegeten en gedronken, en daarna zijn we weer gegaan. Die dag zijn we ook doorgereden naar Mission Beach, omdat we de skydive wilde doen. We kwamen 's avonds pas aan in Mission, en daar hebben we op een camping langs het strand geslapen. Zag er allemaal erg knus uit, en we hebben weer ontzettend genoten van ons avondmaal ..surprise surprise; noedels. We zijn vroeg naar bed gegaan, want die dag daarna moesten we om 7 uur al bij het Skydive Centre zijn. Tantoe vroeg.

Opgestaan, opgeruimd, aangekleed, tandjes gepoetst en gas erop naar het Skydive Centre. Ik had er zo een zin in. Dit stond dus echt al een paar jaar op m'n lijstje, en ik ging het vandaag eindelijk doen. We hadden ons aangemeld, maar omdat het best bewolkt was en het waaide, moesten we voor onbepaalde tijd wachten. Wij waren groep 1, geloof ik. Dus, omdat we nog wel even moesten wachten, zijn we maar gaan ontbijten. Bacon & Eggs. Lekker Australisch. Daarna hebben we maar een beetje gezeten, gepraat en gedronken. Ondertussen was het alweer rond 11 uur, en we hebben daar echt de hele ochtend zitten wachten. Om 11:15 werden we geroepen dat we ons klaar konden maken, en om onze instructeurs te ontmoeten. Daar gingen we! Ik voelde me net Lara Croft in dat pakje. Maar goed, ingepakt en wel, op naar het vliegtuig. Om 11:45 ongeveer kwamen we aan, en we konden gelijk het vliegveld in. Steeds hoger en hoger; ik voelde m'n benen op een gegeven moment bijna niet meer. Niks aan het handje, ik was een beetje zenuwachtig. De hele vlucht naar beneden gekeken. Het leek net een schilderij, zo unreal was het. Ongelofelijk. Ik ben zo blij dat ik dat met mijn eigen ogen heb kunnen zien. Blauw water, witte kleine eilandjes op het water; prachtig. Onwerkelijk nog steeds. Het leek net een droom... Nou, toen werd de deur open gegooid. Ik denk dat ik nog nooit zo zenuwachtig ben geweest, maar ik had zo veel adrenaline. Het kon me niet snel genoeg gebeuren. Ik was nummer drie, en voordat ik het wist kreeg ik een gooi uit dat vliegtuig. De lucht in. Naar beneden. Ik wilde schreeuwen, maar er kwam geen geluid uit m'n mond. Ik wilde huilen, maar er kwamen geen tranen uit m'n ogen. Het maakt me weer sprakeloos als ik er aan denk. Het valt echt in geen woorden te beschrijven wat ik gezien heb. Dit was het beste wat ik ooit in m'n leven heb gedaan, tot nu toe. Deze gaat recht naar nummer 1 op m'n lijstje. Ik had een freefall van een minuut; dat was de langste minuut ever. En het uitzicht... En toen die parachute uitklapte... En wat ik allemaal voelde, wat ik allemaal zag. Ik dacht nergens aan. M'n gedachten stond op 0. Ik zat in het nu, en het beviel me wel heel erg. Optimaal genieten in de sky. Na een paar minuten moesten we alweer landen op het strand, en na de landing wist ik niet echt waar ik het zoeken moest. Het was zo onwerkelijk. Ik kon echt niet geloven dat dit net gebeurd was. Dat ik vrijwillig uit een vliegtuig ben gesprongen. Zo gek.

Na de skydive zijn ook Eddy en ik doorgereden naar Josephine Falls om daar de nacht door te brengen. Op de freecamp daar bleek dus dat er krokodillen in die creek zaten (werd er gezegd en aangegeven). No way dat ik daar dus ging zwemmen. Het was wel een hele mooie freecamp. In de bossen, in de natuur, je hoorde het water van de creek. Op die freecamp heb ik Alex ook weer gezien. Niks was veranderd en we hebben weer gezellig buiten gezeten 's avonds met een drankje en wat eten. Die ochtend zijn Eddy en ik naar Josephine Falls gegaan en zijn de andere doorgereden naar de garage en daarna naar Cairns. Onze laatste stop...

Josephine Falls word leuker en mooier gemaakt op internet, wat 9 van de 10 keer wel zo is. Josephine Falls heeft een natuurlijke waterslide. Het zijn rotsen, waar water af glijd; dat is dan de natuurlijke waterslide. Heel leuk, hoor! Daar niet van. We hebben mooie foto's gemaakt, paar keer van de slide gegaan. Tantoe, wat was dat water koud. Ongelofelijk. Daar zijn we denk ik een uurtje geweest, en daarna zijn ook wij naar Cairns gereden. Cairns was nog maar een uurtje rijden vanaf Josephine Falls, dus we waren er zo.

We hadden 1 gratis nacht bij Nomads in Cairns gekregen, dus daar sliepen we ook de eerste nacht (vrijdag). Heel leuk hostel. Leuke sfeer, leuke omgeving, zag er allemaal top uit. Die middag heb ik nog met Alex afgesproken en zijn we naar de Lagoon gegaan. Die avond zijn Eddy en ik in het centrum wat gaan eten, en zijn we daarna doorgelopen naar een bar. Ook daar zag ik mijn Engelse vriend weer, helemaal leuk! Paar drankjes gedaan, en daarna ben ik naar Alex toegegaan. Die nacht hebben we weer samen doorgebracht. Met heel veel issues en tegenslagen, maar dat is verleden tijd. De tweede dag ben ik ook met Alex geweest en zijn we weer naar de lagoon gegaan. Het was zo heet. Maar wel fijn. We hebben de hele dag lekker gepraat en gezeten. Daarna zijn we met de andere naar een bar gegaan; hele avond wel gezeten, ook met een stel die we op de boot van de Whitsundays hadden leren kennen. Gezellig! Die avond heb ik een deel van m'n spullen al uit de auto gehaald, omdat ik wist dat Eddy en ik elkaar niet echt meer gingen zien. Onze band was verslechterd, en we waren allebei gewoon klaar, denk ik. Die nacht heb ik bij Alex geslapen op een camp. Wat een ellendige nacht was dat. Het regende zo hard. De ochtend daarna was het matras gewoon nat, en super verrot wakker worden ook door die ellende. Leuk, onze laatste nacht samen. Ik ben toen weer de hele dag met hun geweest, en die avond heb ik al m'n spullen en m'n backpack uit de auto gehaald. Gedag gezegd tegen Eddy, en Alex heeft me geholpen met m'n spullen naar m'n hostel brengen. M'n laatste nacht zat ik in Gilligans. Bekend als ''het partyhostel van Cairns''. Super mooi hostel. Het is net een hotel, ongelofelijk. Alex liep met me mee naar m'n kamer, en daarna zijn we weer teruggegaan naar de andere jongens. We hebben nog wat drankjes gedaan, en toen moest ik afscheid nemen. Met pijn in m'n hart heb ik van iedereen afscheid genomen. Alex en ik hadden afgesproken dat hij me zou komen uitzwaaien die dag daarna, omdat ik toen terug vloog naar Brisbane. Ik heb gehuild, en ik ben teruggelopen naar m'n hostel. Die avond nog wat drankjes gedaan met m'n Engelse mattie, en ik lag om 11 uur in bed, denk ik. Ik heb die nacht, na tijden, weer goed geslapen. M'n wekker ging om 9 uur, dacht ik. Spullen ingepakt, gedoucht, aangekleed en om 10 uur uitgecheckt. M'n shuttlebus kwam om 11:30 volgens mij, en Alex was er om 11:00. Nog een half uurtje samen, en ik ga niet liegen; ik heb vanaf het moment dat ik zat te wachten op de bus, totdat ik in het vliegtuig zat, alleen maar gehuild. Ik wilde geen afscheid nemen van deze jongen. Wanneer zou ik hem weer gaan zien? Zou ik hem nog wel gaan zien? Wat gaat er nu gebeuren? Hoe moet dat nu verder? Ik was tot over m'n oren verliefd op deze jongen. En hij was in die paar weken m'n thuis weer geworden. Nu moest ik weer afscheid nemen van ''thuis''. Het deed me zo denken aan m'n vertrek op Schiphol. Breaks my heart everytime als ik daar weer aan denk. Maar goed. Afscheid genomen, ik de bus in, naar het vliegveld en ik was veel te vroeg. Maar ik wilde gewoon niet langer daar zijn, omdat ik wist dat ik me dan nog slechter ging voelen en dan had ik het alleen maar uitgesteld voor mezelf. Note to self: dit soort dingen niet uitstellen, Robin. You'll be fucked als je het uitstelt. Ja, dat klopt. En ik ben achteraf wel opgelucht dat ik het ook niet heb uitgesteld.

Op het vliegveld moest ik nog iets van 3 uur wachten denk ik. Ik heb daar een Duits meisje leren kennen die ook naar Brisbane vloog. Zelfde vliegtuig; prima! Beetje gezelschap kan geen kwaad. Nou ja, op het vliegtuig gebeurde er niet zoveel. Dus dat laat ik maar voor wat het is. In het vliegtuig heb ik mezelf ''afgeleid'' met foto's kijken van thuis en mijn trip. Met zelfverzekerde muziek en dikke, rode jankogen heb ik ze zitten kijken. Ik vloog weer terug naar mijn familie in Brisbane, en ik wist niet wat er verder zou gebeuren. Een auto kopen en werk zoeken, maar hoelang zou dat gaan duren?

Ik kwam 's avonds aan op het vliegveld in Brisbane en daar heeft m'n oom me opgehaald. Helemaal top. Hele verhalen verteld over alles wat er gebeurd was, en ik sliep niet te laat. De dagen daarna ben ik heartbroken geweest. Ik was gesloopt. Het had al m'n energie en levenslust van me opgeslokt. Wat moest ik nou?! Ik wilde hem zo graag weer zien, maar dat kon niet. Hij zat 20 uur bij mij vandaan, en ik had het geld niet. Ik kon niet. De dagen verstreken, en ik had een auto gekocht! Arrriba! Ook had ik werk gevonden voor accommodatie. Nomads in Noosa. Ik was blij! Maar er miste nog één ding. Als ik er nu aan denk, heb ik zo m'n tijd en energie daar aan verspild. Wat kan een mens soms toch naïef zijn. Maar ja, daar leert men ook weer van.

Ik kon in ieder geval niet wachten om in Noosa te beginnen met werken. Nieuwe mensen, nieuwe omgeving, nieuwe sfeer... Ik was er helemaal klaar voor!